Có¿, Kasia ledwo ogarnia³a, co dzia³o w Anglii i w swoim kraju, my¶li o dalszych lokacjach jako¶ nie za czêsto nawiedza³y jej g³ówkê. Internet przyzwyczai³ j± do norm, jakimi cechuje siê zachód w XXI wieku, a wszelkie wiadomo¶ci o wojnach, walkach o prawa kobiet w krajach arabskich i tak dalej by³y jedynie urywkami z telewizji, lub pojedynczymi postami na jej tablicy na fejsie. Po prostu nie mog³a poj±æ, ¿e to siê komu¶ dzia³o naprawdê. ¯y³a w swojej ma³ej rzeczywisto¶ci, z w³asnymi problemami, które dla niej w przeciwieñstwie do tamtych by³y realne. Choæ gdyby kto¶, kogo naprawdê pozna³a, znalaz³by siê w jednej z wymienionych wcze¶niej sytuacji, spojrza³aby na to wszystko inaczej i po prostu by siê przejê³a. Mog³a wiêc dziêkowaæ chyba za normalnych rodziców. Nie musia³a wychodziæ za m±¿ za kogo¶, kogo jej wybrali. Nie mia³a takich problemów. Mog³a ¿yæ po swojemu.
- Nie wiem, czy na pewno chcê, by zrobi³o siê to ³atwiejsze - wzruszy³a ramionami. No w³a¶nie. Czy opuszczenie domu na zawsze by³oby w³a¶ciwe? Nawet za cenê wielkich przygód i poznania wiêkszego kawa³ka ¶wiata? Dla niej chyba nie do koñca, ale nie by³a pewna, na ile to jej w³asne uczucie, a na ile lojalno¶æ do rodziny i chêæ post±pienia dobrze. Zreszt±, ju¿ teraz cholernie têskni³a. Czy da³aby radê w koñcu siê tego wyzbyæ?
Lista jêzyków, które ogarnia³a Nev by³a dla Kasi niezwykle imponuj±ca. Widaæ podró¿e naprawdê kszta³c±. Patrzy³a na kobietê z wielkimi oczami pe³nymi podziwu. Te¿ tak chcia³a. Na razie jednak nie mog³a sobie na co¶ takiego pozwoliæ, co trochê j± zabola³o. Zazdro¶ci³a. Naprawdê, tak czêste podró¿e tak daleko musia³y byæ niezwykle ekscytuj±ce. I do tego W³ochy. A to oznacza³o pizzê. Ile by da³a, by móc tam siê znale¼æ. Chocia¿ jêzyk w³oski a¿ tak jej nie interesowa³.
- Powiesz co¶ po hiszpañsku? W sumie to jêzyk, którego chêtnie bym siê nauczy³a, ale nie mam kiedy. W sumie te¿ nie mam samozaparcia. To samo z japoñskim - u¶miechnê³a siê nie¶mia³o. Mo¿e i mia³a przed sob± ca³e ¿ycie, ale czy na pewno siê kiedy¶ za to w koñcu zabierze? W sumie to trochê w±tpi³a.
I w sumie ³acina nie taki z³y jêzyk, naprawdê. Mo¿esz kogo¶ skl±æ od góry do do³u lub za¶piewaæ nieprzyzwoit± piosenkê, a i tak ka¿dy uzna, ¿e mówisz co¶ m±drego. Taki patent. Widaæ jêzyki przydawa³y siê do ró¿nych celów.
Sztyletów oczywi¶cie nie dojrza³a, sama za to czasami ¿a³owa³a, ¿e jeszcze nie uzbroi³a siê w gaz pieprzowy. Z jej tendencja do pakowania siê w k³opoty, pewnie okaza³by siê kiedy¶ przydatny. Na razie jednak nie mia³a z³ych do¶wiadczeñ, tak¿e sobie to darowywa³a. Spojrza³a ciekawsko, gdy Nev wyjawi³a miejsce swojego zatrudnienia. Rzadko siê spotyka³o kobiety w takim zawodzie. Szczególnie tak ³adne.
- Ochraniacie bardziej jednostki, czy zabezpieczacie wiêksze imprezy i tak dalej? - zapyta³a, w sumie chc±c te¿ mniej wiêcej obliczyæ, ile dziewczyna obok niej mo¿e zarabiaæ. I jakie mo¿e mieæ przy tym umiejêtno¶ci, bo samo miejsce zatrudnienia du¿o o nich mówi³o. A¿ przypomnia³o jej siê, jak dawno nie by³a na strzelnicy. Bêdzie musia³a za³atwiæ sobie kiedy¶ jedno wej¶cie. Dla od¶wie¿enia umiejêtno¶ci.

Choæ Nocni £owcy ¶rednio lubili siê z nowinkami technicznymi, Nev nale¿a³a do m³odszego pokolenia, które co¶ tam jednak ogarnia³o. Profili w mediach spo³eczno¶ciowych co prawda nie mia³a, ale przecie¿ nie by³y one konieczne do przegl±dania wszystkich informacji. W internecie by³o wiele ciekawych stronek z newsami z ca³ego ¶wiata. St±d te¿ Nevina wiedzia³a co nieco o tym, co dzia³o siê w ¶wiecie Przyziemnych. Nie sprawdza³a jednak wszystkiego na bie¿±co. Najwa¿niejsza by³a dla niej ¶wiadomo¶æ tego, co dzieje siê w ¦wiecie Cieni. Od tego zale¿a³o jej ¿ycie.
U¶miechnê³a siê lekko, s³ysz±c s³owa dziewczyny. U Nefilim ró¿nie bywa³o z pojêciem domu. W pewnym momencie ¿ycia wiêkszo¶æ czasu zaczynali spêdzaæ na misjach i podró¿owaniu od jednego Instytutu do drugiego. Z czasem mo¿na by³o zapomnieæ co to dom i gdzie on w³a¶ciwie jest. Chyba by³o w tym co¶ smutnego. Nieod³±czny element bycia £owc±.
Gdyby Kasia wiedzia³a, co tak naprawdê by³o celem tych wszystkich podró¿y, pewnie patrzy³aby na nie nieco mniej entuzjastycznie. W koñcu by³a tam g³ównie po to, aby polowaæ na demony czy Podziemnych nieprzestrzegaj±cych Porozumieñ, a to ju¿ nie by³o tak fajne jak zwiedzanie czy chodzenie po imprezach. O tym jednak nie mog³a powiedzieæ towarzyszce. Musia³a pilnowaæ, aby ¦wiat Cieni pozosta³ w ukryciu.
- El amor es la poesía de los sentidos – powiedzia³a, u¶miechaj±c siê lekko. Có¿ poradziæ, ¿e naj³atwiej przychodzi³o jej cytowanie gadek odpowiednich na podryw? Od zawsze by³± beznadziej± romantyczk±, a takie s³owa same trafia³y w jej serce. - Mi³o¶æ jest poezj± zmys³ów – przet³umaczy³a po chwili, wyrywaj±c siê z przyjemnych wspomnieñ. Ile¿ to razy s³ysza³a ten tekst w klubach. Niby tandetny, ale po pewnej ilo¶ci alkoholu odnosi³ zamierzony skutek…
Dziwne by³oby, gdyby dziewczyna te sztylety zauwa¿y³a. Nev specjalnie ubra³a siê tak, aby broñ pozosta³a niewidoczna dla postronnych. Mia³a w tym ju¿ przecie¿ wieloletni± wprawê. Poza tym ukrycie dwóch niepozornych sztyletów to ³atwizna. Nie to co próba zamaskowania miecza czy dwóch, co by³o dla niej typowe. Gdy mia³a przy sobie konkretn± broñ, u¿ywa³a Runy czyni±cej j± niewidoczn± dla Przyziemnych. Tak by³o wygodniej.
- Wiesz, to bywa ró¿nie. Zale¿y, z kim dogada siê szef – odpowiedzia³a, przypominaj±c sobie niektóre misje. Ciê¿ko w kilku prostych s³owach uto¿samiæ to, co robi± £owcy, z funkcjonowaniem agencji ochroniarskiej.

Có¿, Kasia wychowa³a siê w takich czasach, ¿e od technologii siê niemal uzale¿ni³a. Mia³a konta na wielu ró¿nych portalach, jej smartfon by³ wype³niony ró¿nymi aplikacjami, nawet czasem zdarza³o jej siê rysowaæ na tablecie graficznym, choæ wola³a jednak tradycyjne metody. Przez to bombardowanie informacjami, nieraz nieprawdziwymi, ludzie zaczynali popadaæ w swego rodzaju apatiê i znieczulice. Tylko jak mo¿na by³o siê od tego odci±æ, gdy w koñcu cz³owiek zosta³ przyzwyczajony do ci±g³ych wiadomo¶ci, od znajomych i zupe³nie obcych ludzi? I w sumie zacz±³ to traktowaæ jako nieod³±czn± czê¶æ ¿ycia.
U niej dom oznacza³ jej mieszkanie na jednym z blokowisk Olsztyna i nic na razie nie mia³o tego zmieniæ. Mo¿e kiedy¶, jak koñcu ogarnie siê i znajdzie kogo¶, z kim bêdzie d³u¿ej ni¿ miesi±c, znajdzie sobie mieszkania, a mo¿e nawet wybuduje dom? Mo¿e wtedy mieszkanie rodziców stanie siê jedynie mieszkaniem jej dzieciñstwa i lat m³odzieñczych a dom bêdzie zupe³nie gdzie indziej? Na razie jednak nie wyobra¿a³a sobie tego do koñca. Mo¿e za ma³o jeszcze siedzia³a z daleko od bliskich, a mo¿e mia³a po prostu taki charakter? Kto wie? Ona na pewno nie mia³a pojêcia.
W sumie nie wiadomo co by zrobi³a, gdyby dowiedzia³a siê, na czym polegaj± te ca³e podró¿e. Na pocz±tku na pewno nawet by nie uwierzy³a. A potem? Có¿, nie mia³a pojêcia, jak mog³a wygl±daæ walka z demonem i ile czasu mo¿e zaj±æ. Zreszt±, nie da³o rady wyj¶æ po tej ca³ej pracy do pubu? Albo co¶? Albo rano zwiedziæ jakie¶ muzeum, a wieczorem dokonaæ morderstwa. Choæ do brzmia³o dziwnie.
Wys³ucha³a zdania, które dla niej zabrzmia³o naprawdê ³adnie i u¶miechnê³a siê.
- El amor es la poezia de los sanditos? - powiedzia³a, trochê przekrêcaj±c, ale hej, stara³a siê. Có¿, w jej ustach zabrzmia³o to trochê dziwnie, ale mi³o by³o poznaæ co¶ nowego. Szczególnie je¶li mia³by byæ to tak ³adny jêzyk. W sumie t³umaczenie te¿ brzmia³o ca³kiem fajnie. A¿ warto zapamiêtaæ. - Nie powiem, sk³ania do refleksji, a przede wszystkim niezwykle przyjemnie tego wys³uchaæ. Szkoda, ¿e czas nie jest z gumy, bo chêtnie pouczy³abym siê wiêcej - wydê³a zabawnie wargi, po czym mrugnê³a do Nev, wyci±gaj±c czubek jêzyka na wierzch.
Ta, znaj±c ¿ycie, Kasi nie uda³oby siê nawet porz±dnie ukryæ jednego ostrza, co dopiero potem je wyj±c i u¿yæ. Nie, dla niej w tym momencie najlepszy by³by jednak gaz pieprzowy, bo z pistoletem to ¶rednio tak chodziæ, jak siê uprawnieñ nie mia³o. Zreszt± takie chodzenie z broni± by³o raczej nielegalne. Jednak ju¿ ustalili¶my, Kasia my¶la³a w przyziemnych kategoriach.
- To przez to tak czêsto podró¿ujesz? - nagle Kasia po³±czy³a fakty. Có¿, nie wiedzia³a czemu, ale nagle Nev stanê³a jej przed oczami w garniaku i ciemnych okularach, ochraniaj±ca jakiego¶ bogatego wa¿niaka. I w sumie nie by³ to taki z³y widok. Ciekawe, ile mo¿na by³o zarobiæ w takiej robocie? I jak bardzo musia³a siê Nev staraæ, by j± dostaæ?

Posiadanie profili na ró¿nych stronkach spo³eczno¶ciowych mog³o byæ fajne, ale jako¶ niezbyt pasowa³o £owcom. A przynajmniej tak siê wydawa³o Nev i zapewne wiêkszo¶ci Nefilim. Jakby nie patrzeæ, mieli inne zadania ni¿ obczajanie profili celebrytów czy dzielenie siê selfikami z reszt± ¶wiata. Smartfon by³ jednak piekielnie przydatny w komunikacji. Nie wyobra¿a³a sobie posy³ania ognistych wiadomo¶ci z byle pierdo³±. Krótki sms by³ o wiele prostszym wyj¶ciem.
Przez jak±¶ po³owê ¿ycia jej domem by³y rozmaite Instytuty. Z czasem przyzwyczai³a siê do tego i do ci±g³ej obecno¶ci innych £owców. Teraz ciê¿ko by³o jej siê odnale¼æ w starym domu. By³a sama w du¿ej rezydencji, gdzie ka¿dy krok niós³ siê echem. Nic wiêc dziwnego, ¿e stara³a siê jak najwiêcej czasu spêdzaæ na mie¶cie, gdzie mog³a chocia¿ przebywaæ w pobli¿u innych ludzi. Zawsze to jakie¶ pocieszenie.
To nie by³o tak, ¿e podró¿e polega³y tylko i wy³±cznie na polowaniu na demony. Gdy akurat nie by³a na misji, zwiedza³a okoliczne kluby czy inne miejsca rozrywki. Nie zmienia³o to jednak faktu, ¿e bywa³a tam g³ównie po to, aby wykonaæ rozkazy. Rozrywka by³a zawsze na drugim miejscu.
- Prawie dobrze. El amor es la poesía de los sentidos – powtórzy³a, mocniej akcentuj±c wyrazy, z którymi dziewczyna mia³a problem. U¶miechnê³a siê. Polka mia³a zapa³, to by³o widaæ. Przy odrobinie chêci i z dobrym nauczycielem da³aby radê ogarn±æ ten jêzyk. – Nawet nie wiesz, jak przyjemnie us³yszeæ to w klubie. Zat³oczony parkiet, pó³mrok roz¶wietlany b³yskami reflektorów, nastrojowa muzyka, a ty s³yszysz to wyszeptane prosto do twojego ucha – rozmarzy³a siê Nev. Ah, jak przyjemnie by³o powspominaæ stare czasy, gdy jeszcze by³o siê m³od± i mia³o si³ê imprezowaæ ca³ymi nocami. Widz±c minê dziewczyny u¶miechnê³a siê jeszcze szerzej, a po chwili parsknê³a zduszonym ¶miechem. Nie ma co, z Kasi by³a ca³kiem weso³a osóbka.
- Tak. Przez pracê, a w dzieciñstwie przez kaprysy ojca – powiedzia³a, marszcz±c nieco nos. Ju¿ dawno przesta³a reagowaæ na ten fakt wiêkszymi emocjami, ale niesmak do ojca pozosta³. Na szczê¶cie £owcy nie walczyli w garniturach. Jak¿e by to by³o niewygodne. Mo¿liwo¶æ samodzielnego wybrania sobie ubrania by³a niew±tpliwym plusem tej roboty.

W sumie, gdyby nie Internet i wszelkie strony u³atwiaj±ce kontakt ze ¶wiatem ¿ycie Kasi by³oby trudniejsze. Ju¿ nawet nie wspomina³a o tym, ¿e o wiele trudniej by³oby jej pokazaæ swoje prace artystyczne innym. Po prostu próba nawi±zania kontaktu i pó¼niejszych znajomo¶ci by³aby do¶æ trudna. Szczególnie teraz, w Anglii, gdzie by³a obc±. A przez sieæ jako¶ ³atwiej by³o innym to zaakceptowaæ. Oprócz tego mia³a te¿ dziêki temu u³atwiony kontakt ze swoimi rodakami, a tak¿e rodzin±, która nie wydawa³a kroci na rozmowê z ni±. O warto¶ci rozrywkowej oczywi¶cie nie zapominamy, bo mo¿e Kasia nie ¶ledzi³a wszystkich mo¿liwych celebrytów, choæ kilku rzeczywi¶cie obserwowa³a, ale to w³a¶nie st±d dociera³y informacje o nowych ksi±¿kach, filmach, grach, a tak¿e trendach. Szczególnie tych w ¶wiecie artystycznym.
W sumie inaczej by³o, gdy wraca³o siê do domu, gdzie przebywa³a wiêkszo¶æ twojej rodziny, a inaczej do pustego budynku. Pewnie, gdyby to samo mia³o czekaæ Kasiê, równie mocno by siê przed tym wzbrania³a, szukaj±c towarzystwa, chocia¿by w przypadkowo spotkanej dziewczynie, która prawie zabi³a siê na prostej drodze. Tak, niesamowity wybór, ale zawsze co¶, prawda?
W sumie praca, w której siê podró¿owa³o, ale mo¿na by³o i trochê siê pobawiæ za granic± nie musia³a byæ chyba jednak taka tragiczna. W koñcu niewa¿ne co siê robi³o, robota zawsze pozostawa³a robot±, po jej skoñczeniu mia³o siê w³asne ¿ycie. Kto¶ by móg³ powiedzieæ, ¿e nie wyobra¿a sobie pracowaæ tak jak Katarzyna, jej mog³o nie mie¶ciæ siê w g³owie zabijanie demonów za pieni±dze. Za co¶ jednak je¶æ trzeba by³o, a kto wybrzydza, ten g³odujê i ¶pi pod mostem. A nawet nie mia³a wygodnego kartonika.
U¶miechnê³a siê, gdy Nevina powtórzy³a zdanie. A potem powiedzia³a je w miarê poprawnie, tym razem przymykaj±c lekko oczy i dodaj±c do g³osu delikatn± nutkê zmys³owo¶ci, ot, tak, by zasmakowaæ owych s³ów w poprawnym zastosowaniu. Spojrza³a na towarzyszkê, po czym jej k±ciki znów polecia³y do góry.
- Pewnie czêsto s³ysza³a¶ ten tekst? - za¶mia³a siê. - Do mnie najczê¶ciej lecia³ ten o ³adnych oczach. Ju¿ mam go do¶æ - pokrêci³a g³ow± i mrugnê³a do niej. - Wiele bym da³a za odrobinê inwencji twórczej od innych ludzi - westchnê³a. Z tym by³o ciê¿ko, a ¿e gdy mia³a trochê wiêcej czasu, to chêtnie chodzi³a do klubów, a darmowe drinki by³y dla niej zbawieniem, to czasem uda³a, ¿e to wszystko robi na niej wra¿enie. Trzeba sobie w ¿yciu radziæ.
Zauwa¿y³a zmianê w humorze Nev, gdy wspomnia³a o ojcu. Widaæ by³ to dra¿liwy temat, wiêc nie chcia³a dalej o to wypytywaæ. Sama mia³a dobre relacje z rodzin±, nie powiedzia³aby wiêc pewnie nic m±drego czy pocieszaj±cego. Zreszt± nie powinna byæ zbyt w¶cibska.
- W sumie nie tak ¼le zwiedziæ trochê ¶wiata. Zawsze wie siê wiêcej i lepiej rozumie siê innych ludzi - spojrza³a w nocne niebo, maj±c nadziejê, ¿e teraz siê ju¿ nie potknie.

Nev mo¿e i nie mia³a profili na ró¿nych portalach, lecz i tak korzysta³a z internetu. Jak inaczej ¶ledzi³aby rozgrywki sportowe Przyziemnych, których fank± by³a ju¿ od lat? Dziêki ró¿nym apkom mog³a te¿ s³uchaæ najnowszej muzyki, co by³o równie fajn± i przydatn± mo¿liwo¶ci±. Lubi³a sobie potañczyæ przy wykonywaniu domowych obowi±zków. Albo przy treningach, choæ wtedy to wygl±da³o raczej dziwacznie. Nie ma to jak krêcenie ty³kiem przy wymachiwaniu mieczem.
£owczyni nie przeszkadza³o to, ¿e tego wieczora towarzyszy³a jej Przyziemna. Lubi³a przebywaæ ze zwyk³ymi lud¼mi, bo o wiele ³atwiej by³o dogadaæ siê z nimi ni¿ z istotami ¦wiata Cieni. Nie byli z góry uprzedzeni do £owców ani do innych Ras Podziemia, nie szukali na si³ê zwady. W¶ród ludzi mog³a choæ przez chwilê poczuæ siê, w pewnym sensie, beztrosko. Tylko na chwilê, bo jako £owca musia³a jednak mieæ oczy dooko³a g³owy. Z³o nie spa³o, ono zawsze czeka³o gdzie¶ w ukryciu. Jako Nefilim po prostu by³a tego bardziej ¶wiadoma ni¿ zwykli ludzie, dla których stworzenia ¿yj±ce w ¦wiecie Cieni by³y jedynie wymys³em pisarzy. Dla niej by³a to codzienno¶æ i praca.
- No ³adnie, ³adnie – pochwali³a Kasiê, która poprawi³a swoj± wymowê. Ca³kiem zgrabnie jej to wysz³o. – Ten tekst s³ysza³am od tych bardziej wyrafinowanych. Czê¶ciej niestety pada³y prostackie tek¶ciki dotycz±ce mojego cia³a, które na trze¼wo ciê¿ko by³o znie¶æ – powiedzia³a zniesmaczona, krêc±c g³ow±. Wszêdzie znajdowali siê tacy prostacy, którzy potrafili zepsuæ naprawdê dobr± zabawê. Po chwili jednak wyrzuci³a z my¶li te ponure wspomnienia i u¶miechnê³a siê jednym k±cikiem ust. Wieczór zapowiada³ siê ca³kiem fajnie, wiêc po co psuæ sobie humor?
Nev, choæ usilnie stara³a siê bezuczuciowo podchodziæ do tematu ojca, to niestety nie zawsze jej to wychodzi³o. Mimo wszystko bywa³a dosyæ bezpo¶rednia w wyra¿aniu emocji, a stary Eaton nale¿a³ do tego typu ludzi, którzy praktycznie wszystkim potrafi± zaj¶æ za skórê, a ju¿ w szczególno¶ci swoim w³asnym dzieciom. By³ z³ym cz³owiekiem i jeszcze gorszym ojcem.
- To prawda. Ale jest to o wiele przyjemniejsze, gdy towarzysz± ci osoby, których towarzystwo nie jest dla ciebie tortur± – stwierdzi³a, wzruszaj±c lekko ramionami. To nie tak, ¿e nie cieszy³a siê z tych wszystkich podró¿y, które odby³a. Naprawdê lubi³a podró¿owaæ, po prostu towarzystwo ojca potrafi³o zniszczyæ ca³± rado¶æ z poznawania nowego miejsca.

Sport nie nale¿a³ do jej hobby, ba praktycznie siê nim nie interesowa³a. Jako¶ nie krêci³o j± ³a¿enie na mecze, czy siedzenie przed telewizorem i dopingowanie swoich faworytów. Nie mia³a ulubionych dru¿yn i tak dalej ani brat, ani ojciec nie potrafili zaraziæ jej swoim zapa³em. Temu zawsze, gdy mêska cze¶æ rodziny siada³a na kanapie i zajmowa³a j± na czas kolejnych rozgrywek, ona z matk± zajmowa³y sobie inne zajêcia. Muzykê jednak jak najbardziej lubi³a i w sumie te¿ czêsto wykonywa³a przy niej wiele czynno¶ci. A ju¿ na pewno nie wyobra¿a³a sobie sprz±tania, szczególnie u innych ludzi, bez akompaniamentu jej ulubionych piosenek. To, ¿e tañczy³a z mopem, gdy nikt jej nie widzia³, to jeszcze inna sprawa.
Có¿, Kasia za to mia³a mniejsze szanse na zostanie kolacj± jakiego¶ demona, skoro by³a z ni± £owczyni. Choæ oczywi¶cie ¶wiadoma tego nie by³a, bo pewnie nie drepta³aby tak rado¶nie o takiej godzinie. Widaæ niewiedza mo¿e i sprawia³a, ¿e by³o siê bardziej nara¿onym, ale i dawa³a wiêcej szczê¶cia. W koñcu nie musia³a my¶leæ o Mroku, czy innych sprawach spêdzaj±cych sen z powiek cz³onkom ¦wiata Cieni. W sumie zabawne, jak bardzo fantastyka by³a zbli¿ona do tego, co istnia³o naprawdê. Choæ mo¿e nie takie dziwne?
Pochwa³a by³a ca³kiem mi³a, po³echta³a ego i da³a nadziejê na to, ¿e mo¿e kiedy¶ jeszcze kogo¶ wyrwie na hiszpañski. Albo przynajmniej bêdzie próbowaæ.
- Z jednej strony im siê nie dziwiê, bo jest co chwaliæ, z drugiej naprawdê tak trudno o trochê, no nie wiem, zastanowienia nad tym, co siê mówi? Choæ alkohol w tym im pewnie nie pomaga. £atwiej jednak zrobiæ wstêpn± selekcjê - u¶miechnê³a siê. W koñcu sposób na podryw zawsze wskazuje na to, jak bardzo facetowi zale¿y, oraz czy ma w g³owie co¶ wiêcej ni¿ uschniêtego orzeszka. No, mo¿e nie zawsze, ale da siê wiêkszo¶æ wy³apaæ.
Trudna sytuacja, a Kasia nie bardzo wiedzia³a, jak na ni± zareagowaæ. Nie wiedzia³a, czy mog³aby siê postawiæ w jej sytuacji, nie spotykaj±c siê z podobnym napiêciem u niej w rodzinie.
- A musia³a¶ ca³y czas siedzieæ z tym towarzystwem? Ja bym pewnie wyby³a, jakbym tylko mog³a - wzruszy³a ramionami, bo co innego mog³a zrobiæ? Trudno by³o jej rzuciæ rad± lub pocieszeniem, ale siê stara³a.