Po wszystkim co zdarzy³o siê w tym miejscu o nazwie Instytut mia³ serdecznie do¶æ. Nie wiedzia³ o co chodzi i co to za masa ró¿nych pierdó³, a do tego oskar¿enie przez dziewczynê, ¿e niby udaje i jest jakim¶ tajnym agentem czy tam szpiegiem? Mia³ wra¿enie, ¿e ta panna postrada³a wszystkie zmys³y i by³a nie do koñca normalna, a do tego zabra³a go do ko¶cio³a i chcia³a tam odbywaæ rozmowê? To dopiero by³o dziwne. Ma³o tego, kto normalny mieszka³ w ko¶ciele! To jaka¶ sekta i dom wariatów, a on nie mia³ zamiaru pozwoliæ siê wkrêciæ w jak±¶ chor± i nienormaln± sytuacjê.
Nie pamiêta³ ile dok³adnie chodzi³ po tym ca³ym mie¶cie, ani te¿ gdzie nios³y go nogi, ale na pewno wiedzia³ to, ¿e by³ w chorej sytuacji i chyba najlepszym wyj¶ciem bêdzie wyjechaæ z tego popieprzonego miasta. Mo¿e Irlandia? Wydawa³a siê sensownym wyborem, mo¿e tam niemia³by problemu z takimi wariacjami jak tutaj. Wyl±dowa³ jakim¶ cudem w dzielnicy Holgate, a przechodz±c obok baru Fox Inn postanowi³ zawróciæ. Wszed³ w samo miejsce jakiej¶ ¶miesznej maskarady, choæ ludzie ³ypali na niego spode ³ba od samego wej¶cia. Ch³opak przy barze w³a¶nie miotn±³ w jakiego¶ nachalnego go¶cia szklank±, a to zdecydowanie by³o dziwne. Widzia³, ¿e sytuacja nie jest normalna, wiêc Hayden postanowi³ ratowaæ sytuacjê w jeden najbardziej normalny sposób, jaki potrafi³ z siebie wydobyæ.
- Panowie, dajcie spokój koledze, czeka w spokoju na mnie, a Wy robicie problemy? – sykn±³ do nich i pokiwa³ g³ow±. Nikt nie powinien atakowaæ nikogo, Hayden by³ bardzo tolerancyjn± osob± i nie mia³ zamiaru pozwoliæ na to, aby w barze przy alkoholu kto¶ komu¶ robi³ krzywdê. Nie wa¿ne, ¿e trafi³ do baru pe³nego Faerie, dla niego to by³ normalny bar.

Dla nowego przybysza w barze i to przyziemnego faktycznie przepychanka mog³a wygl±daæ, jak konflikt na tle rasowym. Dla Haydena by³oby lepiej, gdyby zignorowa³ rodz±c± siê bójkê zamiast wkraczaæ w ni±, na dodatek z ¿±daniami.
Obie wró¿ki straci³y zainteresowanie wilko³akiem i skupi³y siê na g³o¶nym przyziemnym. Co prawda wiedzia³y, ¿e nie powinny atakowaæ ludzi, ale w ich obecnej sytuacji raczej nie interesowa³o ich to, co siê z nimi stanie, je¶li ?owcy ich dorw±.
Su, gdyby¶ poczeka³, a¿ faerie naprawdê zainteresuj± siê Haydenem to uda³oby ci siê uciec. Niestety postanowi³e¶ wylaæ whisky na jedn± z wró¿ek, która w momencie kiedy obraca³a siê w stronê przyziemnego otrzyma³a zawarto¶ci± szklanki w profil twarzy. Zwiêkszy³o to tylko w¶ciek³o¶æ odczuwan± przez grubasa, który rzuci³ siê na ciebie z piê¶ciami. Ca³e szczê¶cie ju¿ trochê wypi³, wiêc jego ciosy nie by³y tak precyzyjne.
Natomiast szczuplejszy z agresorów zwróci³ siê do Hayden'a.
- Widzê, ¿e¶ obroñc± uci¶nionych? - Jego s³owa wydawa³y siê nie na miejscu. Nie pasowa³y do speluny w ma³ym, angielskim miasteczku. W jego wygl±dzie te¿ co¶ by³o niezwyk³ego, mo¿e to kolor oczu? A mo¿e w³osy? Szczup³y mê¿czyzna nie wydawa³ siê cz³owiekiem. W barze panowa³a gêsta atmosfera, wszyscy w skupieniu przygl±dali siê wam. Pomiêdzy d³oñmi przesz³y pieni±dze. Czy¿by obstawiali zak³ady?

A tego to siê akurat m³ody wilko³ak nie spodziewa³. G³upi to cz³owieczek, ¿e postanowi³ przyj¶æ do tego klubu, a do tego ca³kiem spoko, poniewa¿ zechcia³ wstawiæ siê za nieznajomym. Co tu robiæ, co tu robiæ? Z jednej strony Koreañczyk móg³by sobie teraz uciec, z drugiej i tak by mu to nie wysz³o, bo rzuci³ siê na niego oble¶ny grubas, z trzeciej chudszy zacz±³ zaczepiaæ cz³owieka, a z czwartej przyjmowaniem cukierków od nieznajomych mówimy g³o¶ne nie.
Ciche westchniêcie i szybki unik, a raczej zjazd po krze¶le na dó³, centralnie pod nogi pijanego grubasa – metod± na karalucha, Su postanawia unikn±æ spotkania z t³ustymi ³apami typa tylko po to, aby po wszystkim móc wstaæ, podbiec do skonfundowanego przyziemnego, chwyciæ go za r±siê, pu¶ciæ ca³uska chudszemu i odci±gn±æ ich dwójkê za nim w klubie rozpêta siê prawdziwe piek³o, a wiedzia³, ¿e dojdzie do tego lada moment. Wystarczy³o odliczyæ kilka sekund nim oble¶ny wró¿ek wezwie swoje wsparcie lub sam zacznie ¶cigaæ uciekaj±cego przed nim karalucha.
- Pozdrawiam Wasz± królow±. Oby w³ada³a d³ugo i szczê¶liwie. – To by³y ostatnie, krótkie i do¶æ szybko wypowiedziane s³owa do chudszego wró¿ka na chwilê przed puszczeniem mu oczka i prób± wymkniêcia siê z nieznajomym mê¿czyzn±. Kierunek? No najlepiej jakie¶ tylne wyj¶cie. Efekt? Wszystko zale¿a³o od tego czy Su uda³o siê wymkn±æ grubasowi, podbiec, chwyciæ przyziemnego i odci±gn±æ go od reszty. Nie ¿eby co¶, ale wilko³ak czu³ wyra¼nie, ¿e co¶ siê jednak spierdoli, w koñcu nie bez powodu by³ tym upierdliwym lepem na k³opoty.

Hayden raczej nie mia³ pojêcia o istnieniu wró¿ek i czego¶ takiego jak ¦wiat Cieni, a jego obecno¶æ tutaj by³a przypadkowa i prawdê mówi±c niespodziewana. Sk±d mia³ wiedzieæ, ¿e wejdzie w sam ¶rodek konfliktu miêdzygatunkowego? Raczej przyj±³, ¿e to dwaj nachlani panowie, którzy s± rasistami i maj± problem z tym, ¿e kolega jest odmiennego koloru skóry, czy jakkolwiek by to nazwaæ. Nie szuka³ przecie¿ zaczepki, a miejsca, gdzie móg³by siê swobodnie napiæ alkoholu po bardzo ciê¿kim dniu.
Odmienno¶æ nie by³a dla niego zaskoczeniem, nie w ¶wiecie kiedy ludzie farbowali w³osy na wszystkie kolory têczy, czy nosili szk³a kontaktowe z kolorami albo wzorami postaci z bajek. Nie uzna³ tego za co¶ dziwnego, raczej to, ¿e kto¶ o niespotykanym ubarwieniu w³osów czy kolorze oczu czepia³ siê innej osoby, która pochodzi³a z innego kontynentu. Nienormalne i bardzo nie na miejscu, a Hayden by³ tolerancyjn± osob±.
- Nie jestem obroñc± uci¶nionych, raczej uwa¿am, i¿ bar jest miejscem, w którym powinno siê przyjemnie spêdzaæ czas, a nie wykrzykiwaæ nienawistne s³owa. – powiedzia³ spokojnie i do¶æ nonszalancko wzruszy³ ramionami. Nie to, ¿e mia³ olewatorskie podej¶cie. Najzwyczajniej w ¶wiecie nie lubi³ pijanych ludzi, ani agresywnych czy zaczepiaj±cych innych, niewinnych, którzy nie zrobili nic z³ego.
Je¶li Su uda³o siê do niego podej¶æ i z³apaæ go za rêkê i zacz±æ ci±gn±æ gdzie¶ w stronê wyj¶cia to zdecydowanie poszed³by za nim, choæ uwa¿a³ to za bezsens. Przyszed³ tu, aby siê napiæ, a nie umykaæ przed jakimi¶ nawalonymi typami. Swoj± droga bardzo ciekawy lokal, skoro barman czy kierownik tego przybytku nie reagowa³ na takie akty nietolerancji i nienawi¶ci, dla niego by³o to kompletnie niezrozumia³e.
- To oni maj± jak±¶ inn± królow±? – spyta³ nieco zaszokowany jego s³owami, królowa by³a przecie¿ tylko jedna. A przynajmniej w jego ogólno pojêtej opinii.

Wydawa³oby siê, ¿e Su uda³oby siê wy¶lizgn±æ grubemu i po prostu uciec. Niestety nie doceni³ wrodzonej, wró¿kowej zrêczno¶ci, która pozwoli³a agresorowi z³apaæ wilko³aka za koszulkê.
Problem by³ taki, ¿e powiedzia³e¶ co¶, co nie spodoba³o siê nie tylko tej konkretnej wró¿ce, która ciê trzyma³a, ale i jego kumplom, którzy do tej pory nie anga¿owali siê w spór dotycz±cy delikatnej polityki faerie.
Su Ji zosta³e¶ otoczony przez trójkê faerie, a dobrze znany ci grubasek trzyma³ ciê ca³y czas za koszulkê. Twoja sytuacja nie wygl±da za ciekawie. Mo¿e wystarczy³o nie wyra¿aæ poparcia dla Królowej?
Byæ mo¿e Hayden nie mia³ pojêcia o ¶wiecie cieni, ale w³a¶nie wpad³ w sam ¶rodek konfliktu. Nie do¶æ, ¿e pomiêdzy dwiema frakcjami w¶ród wró¿ek, to jeszcze miêdzy faerie, a reszt± podziemnego ¶wiata.
- G³upi przyziemny... Przyszed³e¶ siê napiæ do z³ego baru i teraz zap³acisz za to swoj± cenê. - Wró¿ek niebezpiecznie zbli¿y³ siê do Haydena, a w jego prawej rêce co¶ zab³ys³o. Zanim siê ch³opak móg³ spostrzec, mê¿czyzna trzyma³ nó¿ przy brzuchu Haywella.
- No proszê... kolejny anio³ek. Ch³opaki mo¿na siê zem¶ciæ! - W oku mê¿czyzny pojawi³ siê dziwny b³ysk, a nastêpnie u¶miechn±³ siê w niezwykle paskudny sposób. Do Haydena zaczê³y siê zbli¿aæ kolejne wró¿ki...

Grubas zwyczajnie nie wiedzia³ kiedy odpu¶ciæ. Wilko³ak mo¿e i faktycznie ¼le zrobi³ szydz±c i ¶miej±c siê z królowej, tym niemniej id±c prostym tokiem rozumowania typowego „nastolatka” – ale¿ proszê Pani, to on zacz±³ pierwszy! Odezwa³ siê, chucha³ do ucha i uwali³, jak na rasow± „dziwkê”- HALO!
- Jak st±d wyjdziemy to Ci mo¿e powiem. – Ch³opak odpowiada szybko na pytanie Przyziemnego, po czym zatrzymuje siê niespodziewanie i warczy – to jest jego ulubiona koszula, a typ ewidentnie j± niszczy³ i brudzi³ swoj± t³ust± ³ap± – nie³adnie.
W normalnych okoliczno¶ciach, Su z ogromn± chêci± wyrazi³by swoj± skruchê, nastêpnie pad³ na kolana i zacz±³ b³agaæ o przebaczenie. Problem w tym, ¿e teraz nie by³o zbyt normalnie, a m³ody wbrew twierdzeniu wcale nie nale¿a³ grzecznych i u³o¿onych pudelków. Cechowa³a go wybuchowo¶æ, ciêty jêzor oraz ogólna niechêæ na wszelki dotyk, w szczególno¶ci ze strony starych oblechów.
Zbli¿enie siê wró¿ek powoduje spiêcie siê wszystkich miê¶ni cia³a wilko³aka. W akcie obrony m³ody chce nadepn±æ stopê trzymaj±cego go za skrawek koszuli napastnika swoj± w³asn±. Je¿eli tylko mu siê to uda, bêdzie wolny, w innym wypadku dojdzie do nieprzyjemnego zdarzenia, jakim mia³a byæ przemiana w wilczego potwora.
Wtedy na nic po próbach uspokojenia i za³agodzenia konfliktu – ch³opak bardzo ³atwo wpada³ w gniew, a teraz nawet ³atwiej ni¿ zawsze. Przyczyn± tego by³a napa¶æ wró¿ka, jego nachalno¶æ, rosn±ca irytacja, a w koñcu przekroczenie bezpiecznej bariery pomiêdzy cz³owieczeñstwem, a besti±.
Wilko³ak sta³ zapewne po ¶rodku tworz±cego siê kó³eczka – otoczony przez trzy wró¿ki mia³ tylko jedno wyj¶cie – zabiæ je. Wszystko jednak zale¿a³o od tego, jak potoczy siê akcja z potencjalnym oswobodzeniem oraz przemian±.

Czego Hayden nie znosi³ równie mocno jak kolejek w sklepach przed ¶wiêtami? Pijanych ludzi w barach. Cz³owiek przychodzi, ¿eby siê napiæ, przestaæ stresowaæ, odpocz±æ, cokolwiek, pogadaæ z kim¶, kogo wiêcej siê nie spotka, a tu takie akcje. Raz w ¿yciu spróbowa³ byæ mi³y i w efekcie przed¶wi±tecznego humoru zdecydowa³ siê pomóc jakiemu¶ ch³opakowi nêkanemu na tle rasowym, a trafi³ w sam ¶rodek jakiej¶ niebotycznej gówno burzy, a raczej wola³by nie oberwaæ ³ajnem w twarz, bo po co to jemu, co nie?
Zauwa¿y³ tylko jak grubas ³apie tamtego typka za koszulê i nim targa, bardzo mu siê to nie spodoba³o, ale zauwa¿y³, jak jakie¶ mikro zgromadzenie organizuje siê wokó³ niego, a Hayden stoi jak otêpia³y i rêce trzyma lekko uniesione do góry w ge¶cie obronnym. Do jasnej cholery, on siê tu przyszed³ napiæ!
Czy wszystkim pad³o na mózg? Czy tutaj ka¿dy by³ niespe³na rozumu, a mo¿e… Mo¿e to on le¿a³ przywi±zany ju¿ do ³ó¿ka szpitalnego i mia³ halucynacje po ich wspania³ych lekach? A¿ siê uszczypn±³ w ramiê, ale bola³o jak cholera. Znów s³ysza³ ten be³kot, o jakim¶ przyziemnym, ale postanowi³ obroniæ siê z tego wszystkiego ¿artem.
- Mam sto osiemdziesi±t centymetrów wzrostu, nie jestem za¶ takim przy ziemi, panowie! – za¿artowa³, ale jak widaæ im do ¶miechu nie by³o, tym bardziej, ¿e ten kole¶ trzyma³ nó¿ przy jego brzuchu i pewnie by³ gotowy go rozpruæ. Barman nie robi³ sobie z tego nic czy co? Mo¿e wypada³oby wezwaæ policje, bo przy pe³nym barze ludzi, jaki¶ psychol przyk³ada mu nó¿ do brzucha i… i nic? To normalne nie by³o, Hayden wygrzebie jakie¶ zaskórniaki na prawnika i pozwie ich o zaniechanie czynno¶ci albo brak reakcji! HALO! Kto¶ go w³a¶nie próbuje zabiæ.
- Raczej nie jestem anio³em, nie mam skrzyde³, nie? – mrukn±³, mo¿e zosta³ z kim¶ pomylony? Szczególnie, ¿e ten agresor u¿y³ s³owa zem¶ciæ, sk±d mia³ wiedziec o co mu chodzi?

Grubas zawsze pozostanie grubasem. Niewa¿ne czy by³ szybki, zwinny i czy porusza³ siê z gracj± ociê¿a³ej baletnicy lub mocarnego czo³gu. Nadepniêcie na stopê poskutkowa³o puszczeniem materia³u bluzy m³odego wilko³aka, co z kolei zapobieg³o rozpoczêciu przemiany. Z³ote ¶lepia na powrót sta³y siê czarne jak smo³a, a gard³owy warkot usta³ w momencie nag³ego zrywu. Ch³opak wykorzystuje dezorientacjê grubasa, wymyka siê mu i biegnie w stronê przyziemnego.
S³owa Haydena choæ lekko przyæmione g³o¶n± muzyk±, zdo³a³y dotrzeæ i rozbawiæ trójkê napastników. Ich gromkie ¶miechy nie by³y zbyt eleganckie, tym niemniej skutecznie opó¼ni³y maj±cy nadej¶æ atak na mê¿czyznê. To z kolei umo¿liwi³o m³odemu Koreañczykowi zbli¿enie siê, ponowne szarpniêcie obcego i zabranie go z t³umu, po jego uprzednim potr±ceniu, a w efekcie schowaniu siê w dalszej grupie ludzi nim obaj nie zdo³ali wybiec tylnym wyj¶ciem. Chwa³a dzikiej zabawie, licznej publice oraz syto lej±cej siê wódce – pijañstwo wró¿ków uprzykrzy³o im po¶cig. Zrezygnowani machnêli na to rêk±, po czym powrócili do swoich zadañ.
Hayden oraz Su Jin byli bezpieczni.

z/t wszyscy

Mia³a dosyæ niewiedzy. Niby co¶ tam siê dowiadywa³a od nowych znajomych, jednak to i tak nie by³o dla niej wystarczaj±ce. Chcia³a widzieæ wiêcej i to jak najszybciej. Z do¶wiadczenia wiedzia³a, ¿e takie informacje naj³atwiej uzyskaæ od pijanych osób, którym w takich sytuacjach rozwi±zuje siê nieco jêzyk. A chyba ka¿dy wie, ¿e pijanych naj³atwiej spotkaæ w barach, pubach czy klubach.
Trochê ju¿ w Yorku by³a, wiêc zd±¿y³a siê dowiedzieæ, w których lokalach mo¿na spotkaæ najwiêcej podziemnych. Tego dnia postanowi³a odwiedziæ klub w Holgate. Tym razem nawet postanowi³a ukryæ pewne szczegó³y swojego wygl±du pod czarem. Fioletowo niebieskie w³osy nie zmienia³y kolorów, ukry³a kocie uszy, ogon i oczy. Tym razem za³o¿y³a nawet wysokie buty. W³osy zwinê³a w koka wysoko na czubku g³owy i przebi³a go szpikulcami. Niby potrafi³a siê broniæ za pomoc± magii, ale nie chcia³a ca³kowicie polegaæ na magii. Do kieszeni wsunê³a te¿ telefon. Przyda siê, gdyby zrobi³o siê za gor±co.
Wesz³a powoli do lokalu i rozgl±daj±c siê na boki, ruszy³a w stronê piwnicy.

Od samego wej¶cia do klubu by³a obserwowana, szczególnie, kiedy zaczê³a schodziæ w dó³ schodami, do czê¶ci dla podziemnych. Przyziemni czêsto zastanawiali siê co takiego by³o na ni¿szej kondygnacji tego lokalu, ale ochroniarz pilnowa³ wej¶cia, a wygl±da³ na takiego, który nie bardzo lubi kombinacje. Nie obserwowa³ jej jednak pierwszy lepszy przyziemny, a wampir, którego od jakiego¶ czasu do¶æ mocno suszy³o, a preferowa³ gustowanie w magicznej krwi. Nie wygl±da³a mu na wilko³aka, takiego pewnie poczu³by z kilometra, na Nefilim równie¿ mu nie wygl±da³a, wiêc uzna³, ¿e albo piêkna panna jest Faerie albo czarownic±. Nic nie szkodzi, by³a magiczna i to mu wystarczy³o ca³kowicie.
By³ przystojny, przyd³ugie, ciemne w³osy zaczesa³ wstaj±c od stolika i przechodz±c obok ochroniarza obna¿y³ mu k³y, na znak, ¿e jest „swój”. Skierowa³ siê na dó³, a potem wy³apa³ wzrokiem pannê, która dopiero co zawita³a do klubu. Zaczepi³ j± w po³owie drogi.
- Mo¿e zaproponujê dostêpny stolik i drinka? – spyta³ u¶miechaj±c siê szarmancko, by³ w stanie zapanowaæ nad swoimi k³ami, wiêc ju¿ nie by³o ich widaæ. Nie czekaj±c na odpowied¼ m³odej panienki wzi±³ j± pod rêkê i poci±gn±³ w stronê wolnego miejsca, gdzie¶ na uboczu, a pó¼niej poszed³ do baru i wróci³ z dwoma szklaneczkami. Nawet je¶li alkohol nie robi³ na nim najmniejszego wra¿enie, to umia³ siê napiæ tak, aby nie zaszkodzi³o to jego martwemu cia³u. Usiad³ naprzeciwko niej i poda³ jej szklaneczkê.
- Co taka piêkna panienka robi w tym miejscu? Fox Inn nie cieszy siê ostatnio najlepsz± s³aw±, nie trudno tu o bójkê. – powiedzia³a spokojnym, bardzo przyjemnym tonem. Jego g³os by³ bardzo przyjemny dla ucha, czaruj±cy wrêcz. – Panienka wybaczy maniery, nazywam siê Noah. – doda³ jeszcze ujmuj±c jej d³oñ i z³o¿y³ na niej krótki poca³unek, u¶miechn±³ siê cwanie pod nosem, czuj±c przez skórê zapach jej krwi. Musia³a smakowaæ rozkosznie.

Przeczucie podpowiada³o jej, ¿e jest obserwowana. W klubie by³o jednak sporo osób, a ona z niewiadomych dla niej wzglêdów czêsto przyci±ga³a uwagê innych, wiêc nie zwróci³a wiêkszej uwagi na podszepty intuicji. W takim t³umie i tak ciê¿ko by³oby zorientowaæ siê, kto j± obserwuje.
Gdy znalaz³a siê w czê¶ci dla Podziemnych, pewnym krokiem ruszy³a do baru. Tam naj³atwiej pods³uchaæ jakie¶ ciekawe rozmowy. Nie zd±¿y³a jednak doj¶æ do celu, gdy us³ysza³a blisko siebie czyi¶ g³os, a chwilê potem kto¶ z³apa³ j± pod ramiê. Nieznajomy zacz±³ prowadziæ j± w stronê stolika. Mo¿e i nie by³ najbrzydszy, ale jego zachowanie niezbyt przypad³o czarownicy do gustu. Ceni³a pewno¶æ siebie, ale bez przesady. Postanowi³a jednak nie wyrywaæ siê od razu i zobaczyæ, co z tej sytuacji wyniknie.
- Nawet nie da³e¶ mi szansy na odmowê - odpowiedzia³a lekko ¿artobliwie, nie bawi±c siê w grzeczno¶ciowe zwroty, zachowuj±c jednak czujno¶æ. Usiad³a przy stoliku i skupi³a wzrok na nieznajomym, który ruszy³ do baru. Nie by³ czarownikiem, bo nie wyczu³a od niego charakterystycznej dla Dzieci Lilith energii. Nefilim te¿ nie by³. Wró¿ka jeszcze nie spotka³a, ale s³ysza³a, ¿e pos³uguj± siê magi±, wiêc pewnie by to od niego wyczu³a. Pozosta³y dwie rasy, a bior±c pod uwagê jego blado¶æ, obstawia³a, ¿e jest wampirem.
Przyjê³a podan± przez faceta szklaneczkê, jednak odstawi³a j± od razu na stolik, nawet nie próbuj±c alkoholu czy czegokolwiek, co zawiera³a. Mo¿e i bywa³a nierozwa¿na, ale bez przesady.
- Nie przysz³am tu w poszukiwaniu bójek, ale skoro sugerujesz, ¿e ³atwo tu oberwaæ nawet za niewinno¶æ, to na przysz³o¶æ bêdê unikaæ tego miejsca - powiedzia³a, przekrêcaj±c lekko g³owê. G³os mia³ nawet przystêpny, lecz jej obecnie niewidzialne, kocie uszy, a¿ przylgnê³y do g³owy. By³o w nim co¶ wyj±tkowo sztucznego.
- Wybaczê, Noah - odpowiedzia³a, zabieraj±c d³oñ z jego u¶cisku. Celowo nie zdradzi³a swojego imienia. Mo¿e nie by³a wró¿kiem, ale tak samo jak one nie lubi³a zdradzaæ swojego imienia, a ju¿ szczególnie podejrzanym typkom z klubu. - A co ciebie tu sprowadza? - zapyta³a, uwa¿nie przygl±daj±c siê towarzyszowi. Nie wierzy³a w jego dobre intencje,wiêc wola³a obserwowaæ ka¿dy jego ruch.

Odmowê? A co to jest odmowa? Ten przystojniak mia³ w sobie co¶, czego po¿±da³y kobiety, bez wyj±tku czy by³y czarownicami czy inn±, przyjemniejsz± ras±. Noah mia³ tego ¶wiadomo¶æ, pe³n± i brutaln±, wykorzystywa³ j± na ka¿dym kroku, szczególnie widz±c tak dziewiczy i uroczy k±sek, jak czarownica. Nie chcia³ byæ namolny, czy nachalny, stanowczo podszed³ do sprawy, wygl±da³a na zagubion±, a jednocze¶nie widzia³ w niej osobê wyj±tkowo ciekawsk±.
Wiedzia³, ¿e nie wzbudza³ sympatii, kto w tym lokalu to robi³. Dziwne by³o to, ¿e dziewczyna mia³a przed sob± najbardziej przystêpn± osobê, o sympatycznym, przystojnym wygl±dzie, a wola³a… no w³a¶nie co? ¯eby te nachalne ¿ule wykorzystywa³y jej zainteresowanie, pozwalaj±c sobie na ¶mia³e zagrywki? Noah w przeciwieñstwie do nich trzyma³ r±czki przy sobie, a oni nie akceptowali odmowy, w przeciwieñstwie do niego.
- Mia³em siostrê bardzo podobn± do Ciebie, zginê³a w takim miejscu, wiêc… Mo¿na powiedzieæ, ¿e jestem obroñc± uci¶nionych. Mam ogromny szacunek do kobiet i jak widzê niewinne istoty, takie jak Ty, które wchodz± do miejsce niepo¿±danych, takie jak to… zwyczajnie reagujê. Musisz wybaczyæ, ale te wszystkie pijane wró¿ki, które tu s±, nie bêd± s³ucha³y, je¶li powiesz im, ¿e czego¶ nie chcesz. Jeste¶ tu ze mn±, wiêc jeste¶ bezpieczna. Oczywi¶cie, je¶li chcesz, zostawê Ciê sam±, ale nie gwarantujê, ¿e bêdziesz tu bezpieczna. – powiedzia³ spokojnym tonem z przyjaznym i czaruj±cym u¶miechem. Czeka³ na jej odpowied¼. Co do historii, czy to mia³o jakiekolwiek znaczenie czy by³a prawdziwa? W zasadzie to mog³a byæ, a mog³a nie byæ. Wampir jednak by³ w tym niezwykle przekonywuj±cy.

Faktycznie, Astrid nale¿a³a do osób wyj±tkowo ciekawskich. Zw³aszcza, je¶li chodzi³o o ¦wiat Cieni. Zdawa³a sobie z tego sprawê, a jednak nie potrafi³a nic na to poradziæ. Tak jak ka¿dy kot lubi³a wetkn±æ ogon w nieswoje interesy. To ju¿ chyba jednak by³o typowe dla wszystkich czarowników. Ona robi³a to z czystej ciekawo¶ci, ale wielu przedstawicieli jej rasy robi³o takie rzeczy z chêci zysku.
Tym razem by³o tak samo. Co¶ wybitnie nie podoba³o siê jej w tym wampirze, a mimo wszystko i tak siedzia³a na swoim miejscu i s³ucha³a jego opowie¶ci. Niezbyt chcia³o jej siê wierzyæ w prawdziwo¶æ taj opowiastki. Obstawia³a, ¿e facet musi byæ niez³ym aktorem, bo inaczej tego nazwaæ nie mog³a, tak przekonuj±co mówi³. Wiedzia³a jednak, ¿e w ¶wiecie podziemnych lepiej nie robiæ niczego pochopnie, dlatego nie wysz³a od razu z klubu, tylko postanowi³a poczekaæ na rozwój sytuacji.
Niezbyt pasowa³a jej wizja siedzenia z podstêpnym wampirem, ale jego towarzystwo by³o lepsze ni¿ próby rozmów z wró¿kami, przed którymi uciekali wtedy ci dwaj faceci. Cieszy³a siê, ¿e wziê³a ze sob± telefon z numerem Shi na szybkim wybieraniu. Przywi±za³a siê do tego starego dziwaka, choæ na ogó³ stara³a siê unikaæ takich relacji, tak jak jej kocia natura unika³a psów.
- Och, ale¿ ja ciê nie wyganiam - powiedzia³a, przekrzywiaj±c lekko g³owê, a jej niewidoczny ogon poruszy³ siê lekko. - Nie powiedzia³e¶ te¿, co ciê tu sprowadza.

Wampir obserwowa³ dziewczynê uwa¿nie. Nie wygl±da³a mu na naiwn± ma³olatê, która da siê z³apaæ na pierwsz± lepsz± bajeczkê. Prawdê mówi±c ciê¿ko by³o uwierzyæ w prawdziwo¶æ jego historii, bo chodzenie po barach, aby staæ na stra¿y niewie¶cich serc, by³o bardzo naci±gane. Zamoczy³ usta w napoju alkoholowym, który sta³ przed nim. Nauczy³ siê spo¿ywaæ tego typu p³yny, choæ nie sprawia³y na nim wiêkszego wra¿enia. Odstawi³ szklankê i obserwowa³ jak krêgi na p³ynie roztaczaj± siê powoli, a¿ w koñcu gasn± ca³kowicie.
- Co ja tutaj robiê? – spyta³ i podrapa³ siê lekko po brodzie, obracaj±c g³owê w bok. W³a¶ciwie to sam nie wiedzia³ do koñca w jakim celu tu dzisiaj przyszed³, poza znalezieniem sobie kolejnego „ofiary”. Ciê¿ko by³o jednak takow± osobê ofiar±, bo je¶li oddawa³a krew z przyzwoleniem, to raczej winno siê j± nazwaæ honorowym dawc± krwi, ni¿ ofiar±. Poza tym, poza krwi± interesowa³o go jeszcze wiele aspektów ¿ycia, dlatego szuka³ innych rozrywek. Maj±c ca³± wieczno¶æ do rozdysponowania w pewnym momencie zaczyna³o siê nudziæ doczesne ¿ycie i jego zwyczajna rutyna.
- Niecodziennie wychodzê do baru, wiesz, maj±c ca³± wieczno¶æ do dyspozycji czasem zaczyna siê cz³owiekowi nudziæ. Najwyra¼niej szukam rozrywki, nowych, interesuj±cych osób, a Ty wyda³a¶ mi siê bardzo interesuj±ca. Nie pasujesz tutaj, zdecydowanie. – powiedzia³ ca³kiem powa¿nie, lustruj±c j± przy tym uwa¿nym wzrokiem. Ta panna nie pasowa³a do otoczenia, ani do ludzi, którzy tutaj przebywali. – Po prostu szukam rozrywki w rutynie dnia codziennego, kogo¶ nowego, z kim mogê nawi±zaæ ciekaw± konwersacjê. Trze¼wego przede wszystkim. – mrukn±³ unosz±c nieco brwi, widz±c kolejn± przepychankê Faerie pod barem, czy im siê a¿ tak nudzi³o? Zanim zamknêli przej¶cia, powinni ich wszystkich zes³aæ do Faerielandu i by³by ¶wiêty spokój.
- A Ty? Co tutaj robisz? – spyta³. Zada³ to pytanie po raz drugi, bo urocza panienka nie raczy³a odpowiedzieæ za pierwszym razem.

Obserwowa³a wampira, tak jak on obserwowa³ j±. Z boku mog³o to wrêcz przypominaæ jak±¶ walkê na spojrzenia czy obserwacjê. ¯adne z nich nie chcia³o odpu¶ciæ i by³o to widoczne. Tak jak to, ¿e przed odpowiedzi± grali na czas i uwa¿nie dobierali s³owa. Sztuczno¶æ tej rozmowy wyda³a siê czarownicy ¶mieszna, jednak postanowi³a nie przerywaæ tej swoistej gry i zobaczyæ, co z niej wyniknie.
Có¿, mog³a siê jedynie domy¶laæ, jak to jest. Mo¿e i by³a czarownic±, jednak nie by³a na tym ¶wiecie tak d³ugo, ¿eby siê znudziæ ¿yciem. W porównaniu do wiêkszo¶ci przedstawicieli swojej rasy by³a jeszcze wzglêdnie m³oda.
- Wyda³am siê bardzo interesuj±ca? - parsknê³a ¶miechem. - Nie wygl±dasz na kogo¶, kto lubi oklepane teksty, a takim w³asnie strzeli³e¶ - powiedzia³a rozbawiona, u¶miechaj±c siê szeroko. Z jakich¶ powodów wyda³o jej siê to bardzo zabawne.
- Szukam kogo¶, z kim mo¿na normalnie porozmawiaæ - powiedzia³a po chwili. W sumie sama nie wiedzia³a, czemu tu przysz³a. Mo¿e w poszukiwaniu informacji, a mo¿e zwyczajnie szuka³a kogo¶ do rozmowy?